W przeprowadzonej ankiecie podjęto próbę weryfikacji, które źródła informacji uznawane są przez respondentów za wiarygodne. Analiza wyników pozwala stwierdzić, że największe zaufanie ankietowani przypisują Stronie Centralnego Ośrodka Badań Odmian Roślin Uprawnych (COBORU) jako najbardziej wiarygodnemu źródłu informacji, co zostało wskazane przez 44% respondentów. Istnieje kilka czynników, które mogą wyjaśnić to wysokie zaufanie do Strony COBORU. Po pierwsze, COBORU jest renomowaną instytucją naukową zajmującą się badaniami odmian roślin uprawnych. Organizacja ta jest odpowiedzialna za prowadzenie badań, selekcję i ocenę nowych odmian roślin, co daje jej autorytet w dziedzinie rolnictwa i hodowli roślin. Wiarygodność COBORU może wynikać z jego reputacji jako niezależnej i kompetentnej instytucji, która dostarcza rzetelne i sprawdzone informacje rolnikom. W badaniu, Strona Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, a także artykuły naukowe i publikacje również zostały uznane za wiarygodne źródła informacji przez ankietowanych. Ministerstwo Rolnictwa jest instytucją rządową odpowiedzialną za opracowywanie polityki rolniczej i udostępnianie informacji związanych z rolnictwem. Z tego względu, źródła informacji pochodzące bezpośrednio z Ministerstwa mogą być uważane za wiarygodne i rzetelne. Artykuły naukowe i publikacje są również cenione ze względu na ich naukowe podstawy, weryfikację i recenzję przed publikacją. To sprawia, że są one postrzegane jako rzetelne i wiarygodne źródła informacji przez ankietowanych rolników. Z drugiej strony, prasa rolnicza została określona jako źródło informacji o najmniejszym zaufaniu przez ankietowanych. Może to wynikać z obaw dotyczących nieobiektywnej prezentacji informacji, zależności od reklamodawców czy ograniczonej wiarygodności niektórych źródeł w tej dziedzinie. Wyniki badania wskazują również, że informacje pochodzące od innych rolników są uznawane za wiarygodne, choć w mniejszym stopniu niż informacje ze Strony Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz artykułów naukowych i publikacji. To może wynikać z doświadczeń praktycznych i wymiany wiedzy między rolnikami, jednak uznanie tych informacji za wiarygodne jest częściowo ograniczone przez brak formalnej weryfikacji i naukowej podstawy.
