Badania związane z procesem zakupowym w zakresie materiału nasiennego
W przeprowadzonych badaniach szczególną uwagę poświęcono identyfikacji interakcji między roślinami w kontekście nawożenia. W tym zakresie, połowa ankietowanych (50%) wskazała, że najczęściej przy ustalaniu dawek nawozowych lub strategii nawożenia w danym następstwie roślin uprawnych na polu, kierują się zasobnością gleby w makroelementy, takie jak fosfor (P), potas (K) i azot (N). Istnieje kilka przyczyn takiego wyboru. Po pierwsze, zasobność gleby w te makroelementy jest kluczowym czynnikiem determinującym dostępność składników pokarmowych dla roślin. Gleby o wysokim poziomie P, K i N mogą zapewnić wystarczającą ilość tych makroelementów dla prawidłowego wzrostu i rozwoju roślin, co przekłada się na wydajność uprawy. Dlatego właściciele gospodarstw rolnych przykładają dużą wagę do zasobności gleby w te składniki i uwzględniają je podczas doboru dawek nawozowych. Po drugie, zasobność gleby w P, K i N jest często określana na podstawie analizy glebowej, która dostarcza informacji o ilości dostępnych składników pokarmowych. Analiza gleby umożliwia rolnikom dokładniejsze zaplanowanie nawożenia, aby uzupełnić niedobory konkretnych makroelementów. Dzięki temu możliwe jest dostarczenie roślinom optymalnych dawek nawozów, które będą wspierać ich wzrost i rozwój. Ponadto, ankietowani uwzględniają również inne czynniki podczas ustalania dawek nawozowych lub strategii nawożenia. Wyraźnie powyżej 30% respondentów (38%) zdecydowanie kieruje się tempem rozkładu nawozów naturalnych, zasobnością gleby w azot, wartością resztek pożniwnych, przedplonem i jakością stanowiska (37%) oraz zdolnością pobierania składników pokarmowych przez roślinę (31%). Wszystkie te czynniki mają istotny wpływ na optymalne wykorzystanie dostępnych składników pokarmowych przez rośliny i przyczyniają się do efektywnego nawożenia.